Jako największe województwo w Rzeczpospolitej Polskiej, o powierzchni 5 685 km2 , województwo mazowieckie utraciło znaczną część gruntów rolnych na rzecz urbanizacji i industrializacji. Obecnie około 37% powierzchni województwa jest sklasyfikowane jako tereny miejskie, a kolejne 29% jest wykorzystywane do intensywnej produkcji rolnej.
Program melioracji gruntów w prowincji ma na celu rozwiązanie tego problemu poprzez tworzenie nowych terenów dla rolnictwa i przemysłu. Obecnie program koncentruje się na rozwoju sektora rolniczego, przy czym kluczową inicjatywą jest wsparcie dla rolnictwa ekologicznego. Istnieje nadzieja, że uda się stworzyć nowe grunty pod uprawy, takie jak pszenica ozima i inne twardsze zboża, oraz pod hodowlę zwierząt gospodarskich, takich jak krowy mleczne, świnie i owce.
Melioracje w województwie mazowieckim – problemy
W województwie mazowieckim niedobór gruntów rolnych stanowi problem od lat 50. ubiegłego wieku. Obecnie w regionie realizowane są trzy rodzaje projektów melioracyjnych:
- Pierwszy typ projektów to prace irygacyjne i melioracyjne, które są prowadzone w celu ochrony gruntów przed erozją oraz zapewnienia nawadniania obszarów suchych i półsuchych.
- Drugim rodzajem projektów jest budowa zbiorników i budowli przeciwpowodziowych w celu regulacji cieków wodnych.
- Trzecim typem projektów jest budowa przystani i innych terenów rekreacyjnych.
W regionie istnieje duże zapotrzebowanie na nowe tereny przemysłowe, a także na tereny rekreacyjne i mieszkalne. Obecnie jedynym sposobem rozwiązania tych problemów jest import gruntów spoza regionu.
Melioracje w województwie mazowieckim – zasoby wodne
Jednym z największych wyzwań dla realizacji melioracji gruntów w województwie mazowieckim jest brak zasobów wodnych. Obecnie około 65% wody zużywanej w Polsce jest zużywane w województwie mazowieckim. Większość tej wody jest wykorzystywana w rolnictwie.
Najlepszym sposobem rozwiązania problemu niedoboru wody w regionie jest budowa nowych zapór i zbiorników retencyjnych. Obecnie w województwie mazowieckim nie ma dużych obiektów magazynowania wody. Jedyną zaporą wodną w regionie jest zapora Tereblaśnik, która została zbudowana w 1975 roku. Jej pojemność wynosi zaledwie 16,4 mln metrów sześciennych, co jest niewystarczające do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na wodę.